bydło \zmarniećało скот погиб; kwiaty \zmarniećały цветы погибли;
1. zmarnować się
bydło zmarniało — скот поги́б
kwiaty zmarniały — цветы́ поги́бли
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zmarnieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}marnieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmarnieć — dk III, zmarniećeję, zmarniećejesz, zmarniećej, zmarniećniał, zmarniećeli, zmarniećniały, zmarniećniali «stać się marnym; zmarnować się, zniszczeć, zginąć; o ludziach: stracić siły, zdrowy wygląd; zmizernieć» Rośliny zmarniały wskutek suszy.… … Słownik języka polskiego
podupaść — dk Vc, podupaśćpadnę, podupaśćpadniesz, podupaśćpadnij, podupaśćpadł, podupaśćpadły, podupaśćpadli, podupaśćpadłszy podupadać ndk I, podupaśćam, podupaśćasz, podupaśćają, podupaśćaj, podupaśćał 1. «zmarnieć, zubożeć, stracić znaczenie»… … Słownik języka polskiego
pomarnieć — dk III, pomarniećeje, pomarniećniał «o wielu osobach, rzeczach: zmarnować się, zmarnieć kolejno, jeden po drugim» Kwiaty nie podlewane pomarniały … Słownik języka polskiego
skarłowacieć — dk III, skarłowaciećeję, skarłowaciećejesz, skarłowaciećej, skarłowaciećciał, skarłowaciećeli, skarłowaciećciały, skarłowaciećciali «stać się karłowatym; zmaleć, zdrobnieć, zmarnieć» Skarłowaciała brzoza. Drzewo nie pielęgnowane skarłowaciało.… … Słownik języka polskiego
upaść — I dk Vc, upadnę, upadniesz, upadnij, upadł, upadłszy upadać ndk I, upaśćam, upaśćasz, upaśćają, upaśćaj, upaśćał 1. «zmienić nagle pozycję ze stojącej, pionowej na leżącą, poziomą; paść, przewrócić się, zwalić się» Potykała się i upadała co… … Słownik języka polskiego
wymoknąć — dk Vc, wymoknąćnę, wymoknąćniesz, wymoknąćnij, wymoknąćnął a. wymoknąćmókł, wymoknąćkła, wymoknąćkli, wymoknąćnięty a. wymoknąćkły, wymoknąćnąwszy a. wymoknąćmókłszy 1. «pobyć długo na deszczu, pomoknąć przez długi czas» Wymokliśmy w podróży, na… … Słownik języka polskiego
wyprzeć — I dk XI, wyprzećprę, wyprzećprzesz, wyprzećprzyj, wyprzećparł, wyprzećparty, wyprzećparłszy wypierać ndk I, wyprzećam, wyprzećasz, wyprzećają, wyprzećaj, wyprzećał, wyprzećany «prąc, pchając usunąć coś skądś, usunąć siłą kogoś lub coś; wypchnąć»… … Słownik języka polskiego
zepsieć — dk III, zepsiećeję, zepsiećejesz, zepsiećej, zepsiećpsiał, zepsiećeli, zepsiećpsiały, zepsiećpsiali pot. «zejść na psy; zbiednieć, zdziadzieć, zmarnieć» Trzeba mu pomóc, bo zepsieje do reszty … Słownik języka polskiego
zmizernieć — dk III, zmizerniećeję, zmizerniećejesz, zmizerniećej, zmizerniećniał, zmizerniećnieli «stać się mizernym; stracić rumieńce; schudnąć, zmarnieć» Zmizernieć po chorobie. Zmizernieć ze zmartwienia … Słownik języka polskiego
zniszczeć — dk III, zniszczećeje, zniszczećczał, zniszczećczały «ulec zniszczeniu, zostać zniszczonym, zrujnowanym; zmarnieć, zmarnować się» Dachy zniszczały od deszczów. Zniszczałe zabytki … Słownik języka polskiego
